Tips voor een goede nazorg

Lees hieronder meer over optimaal herstel van de vier veelvoorkomende letsels bij lange wandelingen.

Spierpijn en stijfheid komen vaak samen voor, na een flinke inspanning van een spier of spiergroep die niet erg getraind was. Eigenlijk kun je spierpijn beschouwen als de lichtste vorm van sportletsel. Het is een overgang tussen "nog geen blessure" en een "lichte blessure". Het zijn kleine bloedinkjes in de spier. Misschien zijn de spiervezels wat uitgerekt en verschoven binnen het kapsel. 

Daarmee verklaar je echter niet dat er na de eerste dag bijna geen verschijnselen zijn. Misschien is er toch wat spierweefsel vernietigd en moeten de resten daarvan opgeruimd worden door de witte bloedcellen; onze eigen bloedsuikertjes. Sommigen denken ook dat de ongetrainde spier bij sterke inspanning bepaalde stoffen vormt die de pijnvezels prikkelen. De nieuwste opvatting over spierpijn is dat er beschadiging is van het bindweefsel.

Wat moet je doen met spierpijn?
Licht masseren, een warm bad, voorzichtige spier-rekoefeningen en licht bewegen. Echte geneesmiddelen bestaan er niet tegen. Het is beter om spierpijn te voorkomen door:

• elke dag te oefenen;
• de training voorzichtig op te voeren;
• een goede warming-up; 
• zoveel mogelijk afwisselend spiergroepen te gebruiken. 

Bron: http://www.sportzorg.nl/sportblessures/spieren-en-pezen

Tegenstrijdig met wat veel mensen denken, laat het wetenschappelijk onderzoek zien dat het genezingsproces van de wond in de droge lucht langer duurt en kan leiden tot irritatie van de wond en littekenvorming. Het gebruik van een pleister met een steriel wondkussen geeft de beste bescherming, vermindert het risico op infectie en biedt de beste omstandigheden voor een goed genezingsproces zonder complicaties.

Maak een schaafwond goed schoon voor het opplakken van een pleister. Goed schoonmaken helpt infecties te voorkomen en stimuleert de best mogelijke genezing. Verwijder vuil met een droog gaasje of spoel de wond uit onder water. Irriterende stoffen, zoals bijtende zeep, zijn niet geschikt om kleine wondjes mee te reinigen. Deze stoffen kunnen de genezing zelfs vertragen. Extra desinfectie kan aanbevolen zijn.

Wat is een blaar eigenlijk?
Bij blaren is de huid omhoog gekomen en zit er een waterige vloeistof in. Blaren vormen zich op handen en voeten door wrijving en druk. Je kunt blaren op je voeten krijgen door slechts een paar uur lang ongemakkelijke of slecht passende schoenen te dragen. 

De buitenste laag van blaren beschermt de wond tegen verdere druk of voorkomt infectie door vuil en bacteriën. Jammer genoeg doen blaren en bloedblaren pijn en kunnen ze openbarsten bij nog meer druk en wrijving. Dit leidt tot een open wond die erg pijnlijk is en gemakkelijk geïnfecteerd kan raken.

De beste manier om een blaar aan te pakken

...is door hem heel te laten. Als je een blaarpleister gebruikt, is doorprikken van de blaar niet nodig. De pleister doet namelijk drie dingen:

• Het neemt extra druk van schoenen op de blaar weg,
• Het beschermt de kwetsbare beschermende huidlaag op de blaar (het ‘dak’ van de blaar) totdat de blaar zelf zijn vocht kwijtraakt, en;
• Het beschermt een open blaar tegen infectie en invloeden van buitenaf, zoals water, vuil en bacteriën.

Indien er zich een blaar heeft gevormd, breng je de blaarpleister aan op de dichte blaar. Bij open blaren is extra desinfectie aangeraden. Raadpleeg voor gebruik een arts altijd als je diabetes hebt.

Hoe kom je van een blaar af?
Wacht af: verwissel de pleister alleen als deze er vanzelf af gaat. Geef blaren de tijd om te genezen. In een beschermde staat genezen blaren het beste en helemaal vanzelf. Als je de beschermde huidlaag van blaren doorprikt, kunnen bacteriën de wond in en dat is medisch gezien een open wond.

Als de huid constant wordt blootgesteld aan druk en wrijving, bijvoorbeeld door slecht passende schoenen, reageert deze door de buitenste laag te verdikken en vormt zo eelt. Als de druk aanhoudt, vooral op een specifieke plaats, kan het eelt een likdoorn vormen met een harde kern die de diepere, gevoeligere huidlagen bereikt en zo pijn veroorzaakt. Deze kern wordt vaak de ‘hoornpunt’ van de likdoorn genoemd. Likdoorns kunnen wit/grijs of geel/bruin van kleur zijn, afhankelijk van je huidtype. Symptomen zijn pijn en zwelling rond de likdoorn en ongemak bij directe druk tijdens het lopen.

Likdoorns komen vooral voor boven op de tenen en aan de buitenkant van je kleine teen, dat wil zeggen op die plaatsen waar schoenen de meeste druk uitoefenen. De pijnlijkste vorm van likdoorns is het type waarbij de huidzenuwen met de likdoorn zijn vergroeid.

Advies bij likdoorns

• Vermijd te strakke schoenen of wissel deze af met comfortabele schoenen
• Gebruik zachte anti-druk schuimringen voor onmiddellijke pijnverlichting
• Vervang de likdoornpleister na 2 dagen
• Gebruik likdoornpleisters met salicylzuur. Na 4 dagen is de huid verzacht en kan de likdoorn in een warm voetbad worden verwijderd.